Сада дар баробари ҷашнҳои дигари мардумӣ, аз ҷумла Наврӯз, Тиргон ва Меҳргон яке аз ойинҳои куҳантарини мардумони ориёӣ буда, баъди гузашти асрҳои зиёд дар даврони соҳибистиқлолии Тоҷикистон аз нав эҳё гардид.

Имруз раёсати донишгоҳ дар бинои навбунёди таҷрибомӯзии боғи “Агробиолабораторӣ” ҷашни Садаро бо шукӯҳу шаҳомати хоса таҷлил намуданд.

Маврид ба зикр аст, ки омӯзгорону кормандон дастаҷамъона пеш аз оғози ин ҷашни аҷдодӣ бо ниятҳои нек дар боғ 150 бех ниҳоли дарахтони

мевадиҳандаи мухталиф шинонида, ба суннату ойинҳои ин ҷашн оғоз бахшиданд.

Сипас дар чорабини намояндаи раесат суханронӣ намуда, ҳозиринро ба муносибати ҷашни Сада табрик намуда, аз гӯшаҳои идонае, ки ба муносибати ин ҷанш ороста шуда буд, дидан намуданд.

Маврид ба зикр аст, ки хони идонаи ҷашни Сада ба маъбону ятимони хобгоҳи №2 ва №3 донишгоҳ тақдим гардид.