|
Пажуҳиш
|
|
МАФҲУМҲОИ АМАЛКУНАНДА ВА НАВОВАРИҲОИ ТЕХНОЛОГИИ ПЕДАГОГӢ
Дар зери мафҳуми технологияи нави педагогӣ мо маҷмуи усулҳо, воситаҳо ва чорабиниҳои муназзами фаъолияти инноватсиониро дар назар дорем. Дар инноватика навъҳои гуногуни навовариҳои технологӣ, ки дар соҳаи педагогика таҷассуми худро ёфтаанд, низ вуҷуд доранд:
1. Ҷорӣ кардани технологияи наве, ки раванди он аз тарафи худи тайёркунанда – муаллим (навовар) татбиқ карда мешавад. Барои навоварӣ на ҳамаи маҷмуи хадамоти инноватсионӣ истифода мешавад.
2. Муҳандисӣ (инжинерӣ) – маҷмуи технологияи нав, ки ҳамаи марҳилаҳои инноватсиониро аз маркетинг сар карда, то санҷиши лоиҳа, банақшагирии бизнес, коркард ва расонидани таҷҳизот, ҳамроҳӣ кардан бо кадрҳо ва хидмати сервисӣ дарбар мегирад. Технологияи мазкур ба ақидаи мо дар барномаи компютеркунонии мактаби деҳот фоидаовар мебошад.
3. Консалтинг – технологияи наве, ки марҳилаи интихоби стратегия ва банақшагирии фаъолияти инноватсиониро таъмин менамояд. Ин амал аз тарафи ташкилотҳое, ки дар соҳаи экспертиза (ташхис) ва машварат вобастаанд, иҷро карда мешавад.
|
|
Пажуҳиш
|
|
ТЕНДЕНЦИЯ РАЗВИТИЯ ОБРАЗОВАНИЯ В СОВРЕМЕННОМ МИРЕ
Современные условия локализирующегося мира, представленного социокультурными, духовно-нравственными, энергетическими и финансовыми кризисами, и в этой связи - выявлением позиций, связанных с обустройством новых социальных моделей в развитии государств, особую актуальность приобретают человеческие ресурсы. По отношению к образовательной системе данная ситуация характеризуется следующими позициями: с одной стороны – необходимостью формирования высококвалифицированных, конкурентоспособных и творчески ориентированных специалистов, а, с другой, – толерантных, сопереживающих, коммуникабельных личностей подготовленных к проявлению самостоятельного мышления и анализа.
При этом, социальной реабилитации подрастающего поколения отводится особая роль, которая выдвигается в качестве одной из главных тенденций в системе дошкольного, общего и высшего образования, проявляясь особым вниманием к детям, которые имеют ограниченные возможности в физическом и психическом здоровье, нуждающихся в организации для них специальных условий для получения образования.
Инклюзивное образование, как стратегическое направление и тенденция развития образования в современном мире, предусматривает реализацию прав каждого ребенка в плане предоставления ему качественного образования исходя из его познавательных возможностей в соответствии с адекватными для его здоровья средой по месту жительства.
|
|
|
Пажуҳиш
|
|
ШИНОХТИ МАСЪАЛАҲОИ МАРБУТ БА ВАТАНДӮСТӢ ВА ҲАДАФҲОИ ОН
Ватандӯстӣ як рукни шинохти маънавии инсон буда, фарогири масоили зерин, ба мисли ҳифзи забони модарӣ, дӯст доштани Ватан, эҳтиром ба мероси таърихию фарҳангии кишвар, эҳсоси масъулият барои тақдири Ватан ва амсоли инҳо мебошад. Ватандӯстӣ аслан дар даврони кӯдакӣ талқин шуда, бо мурури замон дар ҳаёти маънавию ахлоқии шахс инкишоф меёбад. Ҳадафи асосии ин маром, яъне тарбияи ватандӯстӣ дар насли наврас бедор кардани муҳаббат ба Ватан, ифтихор аз Ватани худ, ташаккули майлу хоҳиш ва омодагӣ ба ҳимояи Ватан дар ҳолати зарурӣ, хоҳиши саҳмгузорӣ дар ободии Ватан ва мисли ин равишҳо мебошад. Дар ҷомеаи имрӯз, ки тарбияи ватандӯстӣ яке аз вазифаҳои муҳимтарини соҳаҳои мухталифи ҷомеа, хусусан соҳаи маорифи кишвар мебошад, бояд ҷоннок карда шуда, он бояд дар натиҷаи ҷалб намудани шаҳрвандон баҳри саодати Ватан, бедор кардани меҳру муҳаббати онҳо ба таърих, фарҳанг ва анъанахои миллӣ ба амал бароварда шавад. Лоиқ ба зикр аст, ки масъалаи тарбияи ватандӯстӣ бидуни ташаккули муносибати эҳтиромона ба гузашта ва имрӯзи кишвари худ дар байни шаҳрвандон ҳал намешавад. Дар ҳамин баробар бояд донем, ки яке аз хусусиятхои тарбияи ватандӯстии имрӯза ин тақвият намудани алоқаи шаҳрвандон ба Ватани худ мебошад.
|
|
Пажуҳиш
|
|
КАФЕДРАИ ГЕОЭКОЛОГИЯ ВА МАЪРИФАТНОКИИ ЭКОЛОГИИ ҶОМЕА
Мушкилоти экологӣ, ки дар миқёси ҷаҳон ин вазъият ҳоло ба таври умум эътироф шудааст, аз масоили умдаи ҷомеаи ҷаҳонӣ ба ҳисоб меравад. Боиси қайд аст, ки стувории биосфераи замин дар натиҷаи фаъолияти нодурусти инсоният аз ҷиҳати экологӣ вайрон гардида, қисми зиёди экосистемаҳои табиӣ ва аксарияти кулли экосистемаҳои сунъӣ дар ҳолати ноустувор ва буҳронӣ қарор доранд. Шароити кори муътадили зерсистемаҳои гуногуни биосфера низ вайрон шуда истодааст. Шиддати буҳрон метавонад ба фалокати экологӣ табдил ёбад, ки воқеан ба рушди инсоният дар асри ХХI таҳдид мекунад. Сиёсати фаъолонаи экологии давлатҳои тамоми ҷомеаи ҷаҳонӣ, ки ба рафъи ин таҳдид ва ба эътидол овардани вазъи экологӣ нигаронида шудааст, талаботи таъхирнопазири замони мост. Дар баробари ин ҳам ҷиҳатҳои глобалӣ ва ҳам маҳаллии проблемаҳои экологӣ аҳамияти якхела доранд.
Экология яке аз қисмҳои асосии илмҳои умумибиологӣ буда, муносибати организмҳоро байни худ ба муҳити зист меомӯзад. Профессори Донишгоҳи Париж Ф. Дрё дар яке аз асари хеш навиштааст, ки “Экология илми ояндадор аст ва шояд худи мавҷудияти инсон дар сайёраи мо аз пешрафти он вобаста мебошад”.
|
|
