Дар таърих ягон давлат дар фазои холӣ аз кашмакашу талошҳои пайваста ва қурбониҳои бешумор ба вуҷуд наомадааст. Аз ҷумла, таъсисёбии кишваре бо номи Тоҷикистон дар соли 1924 ҳамчун давлати худмухтор дар тобеияти Ӯзбекистон ва соли 1929 чун кишвари алоҳида осон набуд. Зеро тоҷикон бештарини сокинони Осиёи Марказиро ташкил дода, қадимтарин миллати муқимии ин минтақа бошанд ҳам, чашми нотавонбинон онҳоро намедид.

Рӯзҳои 29 – 30 апрели соли равон дар марзи Тоҷикистону Қирғизистон низоъҳои марзӣ ба миён омад, ки чандин нафари кушта ва садҳо нафар захмиро дар пай дошт. Мо атрофи ҳодисаҳои ахири марзӣ, таъсири шабакаҳои иҷтимоӣ ба фазои иттилоотӣ, ва ҷанги иттилоотии ду кишвар бо коршиносон ва Ходимони илмии Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон Шералӣ Ризоён ва Ризо Баҳромзод суҳбат намудем, ки фишурдааш пешкаш мегардад.