Ҷонибдори сиёсати Пешвои миллатем

Солҳои 1989-1990 бо пароканда шудани сохтори муқтадири собиқ Шӯравӣ ва заиф гаштани сутунҳои ҳокимият дар Ҷумҳурии Тоҷикистон муддате вазъи носолим ва низоъҳои дохилӣ ба миён омада, ба хоҷагии халқ хисороти зиёд ворид намуданд. Ин фоҷиаи гарон то соли 1997 давом кард, ки дар натиҷа ҳазорон

МУБОРИЗА АЛАЙҲИ ТЕРРОРИЗМ ВА ЭКСТРЕМИЗМ

Пас аз эълон гардидани Истиқлолияти Тоҷикистон дар арсаи чаҳонӣ давлати мустақилу соҳибихтиёри Ҷумҳурии Тоҷикистон бунёд гардид. Дар фазои қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон санадҳои қонунгузории давраи собиқ Иттиҳоди Шўравӣ амал мекарданд ва қабули Конститутсияи (Сарқонуни) Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 6 ноябри соли 1994 водор намуд, ки вобаста ба сохти иҷтимоӣ ва низоми давлатдорӣ санадҳои қонунгузории Ҷумҳурии Тоҷикистон мутобиқ ба

Пешгирии шомилшавии ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои терористӣ

Дар муассисаи таҳсилоти миёнаи умумии №49 ноҳияи Фирдавсӣ бо ибтикори масъулини КИ ҲХДТ дар ноҳияи бо сокинони маҳаллаи “Рашангарон” ҷиҳати баррасиву муҳокимаи масъалаи шомилшавии ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои ифротӣ ва тундрав, тарбияву назорати насли наврас, ҳифзи арзишҳои милливу фарҳангӣ вохӯрӣ доир кард.

Ифротгароии ҷавонон ва роҳҳои пешгирӣ аз он

Вақтҳои охир шоҳиди падидаҳои манфии иҷтимоӣ, ки ҳаёти ҷамъиятиву сиёсиро халалдор намуда, ба сулҳу субот ва амнияти мамлакат халал ворид менамоянд, аз қабили ифротгароии ҷавонон мешавем. Ин тамоюл, бешак, мардуми ватандӯст, бахусус қишрҳои солимфикру пешоҳанги ҷомеаро, ки осудагиву Ваҳдати миллӣ ва суботу амният барояшон

ПЕШВОИ МИЛЛАТ - ҲОМИИ ОЛИМОНИ ҶАВОН

Бақои миллат ва пешравии давлат аз роҳбари олимпарвар ва илмдӯст вобаста аст. Боиси хушбахтии халқи бузурги тоҷик аст, ки чунин роҳбарро дар шахсияти Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ раҳмон пайдо кардааст. Дар тӯли фаъолияти сиёсии худ Пешвои миллат дастггирии илм ва махсусан олимони ҷавонро дар авлавияти сиёсати худ қарор додаанд.

Тоҷикистон-Парчамат поянда бод!

Дар баробари муқаддасоти дигари кишвар Парчами миллӣ имрӯз ҳамчун рамзи давлатдории тоҷикон муаррифӣ шудааст. Тавре аз суханрониҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бармеояд, арҷгузорӣ ба муқаддасоти давлатдории навин, хоса ба Парчами миллӣ қарзи ҳар як  шаҳрванд аст, зеро Парчам яке аз рамзиҳои  истиқлолият  ҳастии миллат дар арсаи ҷаҳонӣ мебошад.

ИДЕОЛОГИЯИ  ИФРОТГАРОӢ ДАР МУҲИТИ ҶАВОНОН

«Миллате, ки ба анъанаҳо, урфу одатҳои аҷдодӣ ва ойинҳои миллии хеш ифтихор надоранд, наметавонанд аз неъмати бебаҳои Истиқлол баҳра гирад, дар бунёди давлат ва давлатдории навин саҳм гузорад.

Миллати тоҷик дар натиҷаи пайравӣ аз анъанаҳои миллӣ, урфу одатҳои наҷиби мардумӣ соҳиби ҳурмат ва эҳтироми оламиён гардидааст.

Тоҷиконро ҳамчун миллати сулҳпарвар, соҳиби тамаддун ва фарҳанги бузури миллӣ бо анъанаҳои нек, урфу одатҳои  созандаву хайрхоҳона  мешинохтанд ва мешиносанд».

Э.Раҳмон