Имрўз дар мавзеи оромгоҳи Лучоби шаҳри Душанбе ба ифтихори арҷгузорӣ ба осори Шоири халқии Тоҷикистон, барандаи Ҷоизаи давлатии ба номи Абуабдулло Рўдакӣ, муаллифи Суруди миллии Тоҷикистон устод Гулназар Келдӣ ҳамоиши илмиву фарҳангӣ бо ибтикори устодони кафедраи забон ва адабиёти тоҷик доир шуд, ки дар он устодону донишҷўёни факултети педагогикаи Донишгоҳи давлатии омўзгории Тоҷикистон ба номи С.Айнӣ ва устодону донишҷӯёни Донишкадаи тарбияи ҷисмонии Тоҷикистон ба номи С.Раҳимов ширкат намуданд.

Ҳафтаи равон дар асоси нақшаи раёсати донишгоҳ Нигора Назарзода, муовини ректор оид ба корҳои тарбиявӣ дар толори васеи донишгоҳ давра ба давра бо донишҷӯёни соли аввали факултетҳои донишгоҳ суҳбатвохӯриҳо баргузорнамуда, зимни суҳбат-вохӯриҳо донишҷӯёнро ба ҳайати раёсати донишгоҳ, инчунин бо оинномаву низомномаи дохилидонишгоҳӣ шинос намуд.

суратгузориш аз ҷараёни суҳбат бо донишҷӯёни соли аввали факултетҳои филологияи тоҷик, таърих ва ҳуқуқи донишгоҳ.

17-уми сентябри соли равон дар Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистион ба номи Садриддин Айнӣ конфронси илмӣ-назариявӣ дар мавзуи “Соҳиб Табаров ва мушкилоти омӯзиши адабиёти тоҷики садаи хх” бо ибтикори факултети филологияи тоҷик баргузор гардид.

Конференсия бо сухани муқаддимавии ректори донишгоҳ, ки аз ҷониби Дониёр Сангинзод, муовини ректор оид ба корҳои илмӣ ироа гардид, ифтитоҳ гардид. Ҳамзамон аз ҷониби ҳайати устодони дар конфронс ширкатдошта, аз ҷумла олимони соҳаи мазкур маърӯзаҳои пурмуҳтаво роҷеъ ба ҳалли мушкилоти масъалаҳои болозикр ироа гардид.

Ҷаласаи назоратии ректори донишгоҳ субҳи имрӯз аз баррасии масъалаҳои таҳияи лоиҳаҳои фармоишӣ ва байналмилалӣ ҷиҳати сармоягузорӣ баҳри рушди илми донишгоҳ оғоз гардида, дар ин радиф якқатор масъалаҳои дигар, аз ҷумла, ҳолатҳои бесабаб ҳозир нашудани омӯзгорон ба дарс, риояи интизоми меҳнат, таҳлили раванди дарс, таҳияи китобҳои дарсӣ аз ҷониби олимони самти методикаи таълимро мавриди баррасӣ қарор дод.

Дар ҷаласа ректори донишгоҳ баҳри баланд бардоштани сифати таълим, таълифи китобҳои дарсӣ, навиштани мақолаҳои илмиву оммавӣ ва риояи